Ik ben geen blogger en ook geen schrijfster, als ik wat
schrijf, komt in me op. Gewoon, zomaar. ’s Nachts wordt ik wakker van een
thema of een onderwerp en zou ik het liefst gaan schrijven, maar ook tijdens mijn werk, op het toilet, onderweg. Ik vind schrijven
namelijk heel leuk. En het is nog leuker als iemand het leest of als je kunt
delen. Alles schrijf ik op. Ik maak lijstjes van wat ik moet doen, ik schrijf
een gedichtje voor op een kaart, ik schrijf teksten voor in een boek dat ik
ooit zou willen maken om vervolgens alles weer in de versnipperaar te stoppen,
want wat heeft het voor nut? Dat gedichtje is niet leuk genoeg, die tekst niet
goed genoeg, dat boek komt er toch nooit. Daarna heb ik dan weer spijt want een
tekst komt in je hoofd op en later weet ik het niet meer goed te verwoorden.
Ik ben geen reclame mens. Kan geen goede teksten maken voor
reclame over een product. Ik kan het product wel maken of die workshop geven,
maar die knallende tekst erbij ontbreekt. Daar zijn mensen voor die daarvoor
hebben geleerd en die dat wel kunnen, ik dus niet.
Schrijven is zo’n ding. Er is iemand in mijn leven die
bewust of onbewust vaker na een nieuwe blog zegt dat niet iedereen kan
schrijven, daar zijn cursussen voor en sommige mensen hebben het gewoon en
anderen niet, dat wordt dan gezegd tegen mij. Moet ik dat opvatten als in –jij kan
niet schrijven, stop ermee- of als in –je moet een schrijfcursus volgen en niet
maar wat gaan bloggen-?
Ik weet het niet, eerlijk gezegd interesseert het me ook niet, ik schrijf wat ik wil en wanneer ik dat wil en waarover ik dat wil, en probeer ook nog rekening te houden met gevoelens van anderen. En als je het niet wilt lezen, lees je het niet, toch?
Ik weet het niet, eerlijk gezegd interesseert het me ook niet, ik schrijf wat ik wil en wanneer ik dat wil en waarover ik dat wil, en probeer ook nog rekening te houden met gevoelens van anderen. En als je het niet wilt lezen, lees je het niet, toch?
En natuurlijk maakt ik typefouten, schrijffouten, foute
zinspelingen en noem maar op. Maar ik vind schrijven gewoon zo leuk om te doen.
Ik ben een gevoelsschrijver. Lekker
alles van je af schrijven. Ik gebruik vaker het spreekwoord –schoenmaker blijf
bij je leest- dat vind ik ook, maar met schrijven blijf ik lekker eigenwijs. Er
zijn mensen die mij haten om wat ik schrijf maar er zijn ook mensen die het wel
leuk vinden. En voor die laatste categorie en voor mezelf blijf ik lekker
schrijven. Gewoon schrijven om te schrijven, over helemaal niks ;)
Fijne dag!
Reacties
Je verwoordt alles zo super goed en ik ben stiekem wel heel jaloers daarop 😊
Liefs van Renate