Doorgaan naar hoofdcontent

Posts

Posts uit oktober, 2014 tonen

Forever Friends

Voor altijd vriendjes. Ik heb al tig beren gehaakt voor mijn kieskeurige zoon. Nooit is het goed, ondanks ik altijd wel een geel-achtige kleur gebruikt. De neus te dik, de ogen scheef, de buik te groot. Toen ik laatst op internet aan het surfen was kwam ik in een haakgroep een forever friends beertje tegen. Alsof hij het geroken had stond hij uit het niets naast me en zei "dat is nou het beertje waarvan ik droom". Wijze woorden van een zesjarige, waarop #3 aangerennen komt en zegt "dat is nou het beertje van de droom". Papegaai? Zo gezegd zo gedaan, het manneke kwam al met de wol doos aanzetten en vond mijn Scheepjeswol stone washed (wat ik nodig heb voor een kussen waaraan ik maar niet vooruit kom) het meest geschikt. Print het patroontje effe mama! Nou, het is een kooppatroon. Dan koop je het toch? Een kooppatroon is een ding maar het erop wachten duurde hem veel te lang. Ik bestelde, betaalde en wachtte af en op een goede dag arriveerde het patroontje in

Hout

Een betere titel dan hout kan ik vandaag op deze prachtige zondag in de herfst, of is het zomer? niet vinden. Na heel wat grote harten gemaakt te hebben vond ik het wel leuk eens een klein hart te maken. Een vrolijk kleurrijk uiltje op een paars hart. Het hart is voorzien van 6 lagen verf, niet omdat dat moet, maar omdat steeds de kleur niet beviel. Nu bevalt de foto me weer niet, maar ik kan niet wachten om het te delen ;) Ik had bij de uilen nieuwe vleugels en poten uitgeprobeerd en ik vind het resultaat zelf helemaal goed. Precies zoals ik het wil. Eigenlijk was het hart hieronder eerder in de maak, maar het gekleurde vleugelloos uiltje lag al langer en omdat ik het taupe hart aan iemand kado wilde geven moest ik die nieuwe vleugels toch ergens uit proberen. Mijn lieve vriendinnetje had ik verteld dat ik iets voor haar ging maken. Ik wilde iets proberen met het kleiner hart en waarom voor haar? Gewoon omdat ze me accepteert zoals ik ben al 20 jaar lang. We zijn de laatste

Afmaken waar je aan begint..

Ik was altijd van het niet afmaken. Dat wil zeggen ik begon aan honderd en een ding en niets maakte ik klaar. Creatief gezien dan. Het ging de laatste jaren al beter maar sinds ik mama ben, ben ik op dat front in positieve zin veranderd. Ik vond en vind het nu wel belangrijk om iets af te maken. Dat is ook de reden dat ik nooit aan grote dingen zal beginnen, naja zeg nooit nooit. Ik las vaker blogs of berichten op internet waar mensen schreven dat ze tig dingen in een mand genaamd "onafgemaakt" hadden liggen. Dat zou mij nooit gebeuren. Maar sinds ik met Sjun bezig ben gebeurt het wel eens. Gewoon omdat het niet anders kan. Vorig weekend behaalde mijn vader zijn pensioengerechtigde leeftijd en jeetje! Wat geniet die man van zijn wel verdiende pensioen, de eerste dag tenminste, maar hij kon niet anders we waren immers een weekendje weg. Hij is van de categorie als je stopt met werken val je om, klinkt niet fijn maar er zijn van die mensen die altijd hard werken, teveel ook,