Deze koemelk allergie blog staat al een hele tijd in mijn bloglijst. Maar ik kwam telkens niet uit met de woorden, veeeel te lang. En toch wilde ik alles zeggen. Nadat ik de tekst voor de vierde keer had ingekort kwam ik tot de conclusie dat het verhaal niet duidelijk is als ik het inkort. De boodschap komt niet over. Dan maar zonder boodschap en een korter beeld van wat zich de afgelopen vier jaar heeft afgespeeld in het leven van onze jongste. Enkel het koemelk verhaal en dan in de verkorte versie. Zonder de nare reacties van anderen die vaak heel hard aankwamen, het gevoel dat je niet serieus genomen wordt, zonder specificaties en zonder overbodige toelichtingen, in het bijzonder voor Davina en Anita die met hetzelfde probleem geconfronteerd worden. Soms als ik onze baby de fles gaf had ik deze het liefst onderste boven vastgepakt en dan zo tegen *klets* tegen de muur aangooien, (de fles uiteraard, niet de baby). Flessen geven is gewoon niet mijn ding. Dat komt door het volg