Doorgaan naar hoofdcontent

Schrijven en bloggen



Ik ben geen blogger en ook geen schrijfster, als ik wat schrijf, komt in me op. Gewoon, zomaar. ’s Nachts wordt ik wakker van een thema of een onderwerp en zou ik het liefst gaan schrijven, maar ook tijdens mijn werk, op het toilet, onderweg. Ik vind schrijven namelijk heel leuk. En het is nog leuker als iemand het leest of als je kunt delen. Alles schrijf ik op. Ik maak lijstjes van wat ik moet doen, ik schrijf een gedichtje voor op een kaart, ik schrijf teksten voor in een boek dat ik ooit zou willen maken om vervolgens alles weer in de versnipperaar te stoppen, want wat heeft het voor nut? Dat gedichtje is niet leuk genoeg, die tekst niet goed genoeg, dat boek komt er toch nooit. Daarna heb ik dan weer spijt want een tekst komt in je hoofd op en later weet ik het niet meer goed te verwoorden.


Ik ben geen reclame mens. Kan geen goede teksten maken voor reclame over een product. Ik kan het product wel maken of die workshop geven, maar die knallende tekst erbij ontbreekt. Daar zijn mensen voor die daarvoor hebben geleerd en die dat wel kunnen, ik dus niet.

Schrijven is zo’n ding. Er is iemand in mijn leven die bewust of onbewust vaker na een nieuwe blog zegt dat niet iedereen kan schrijven, daar zijn cursussen voor en sommige mensen hebben het gewoon en anderen niet, dat wordt dan gezegd tegen mij. Moet ik dat opvatten als in –jij kan niet schrijven, stop ermee- of als in –je moet een schrijfcursus volgen en niet maar wat gaan bloggen-?
Ik weet het niet, eerlijk gezegd interesseert het me ook niet, ik schrijf wat ik wil en wanneer ik dat wil en waarover ik dat wil, en probeer ook nog rekening te houden met gevoelens van anderen. En als je het niet wilt lezen, lees je het niet, toch?

En natuurlijk maakt ik typefouten, schrijffouten, foute zinspelingen en noem maar op. Maar ik vind schrijven gewoon zo leuk om te doen. Ik ben een gevoelsschrijver.  Lekker alles van je af schrijven. Ik gebruik vaker het spreekwoord –schoenmaker blijf bij je leest- dat vind ik ook, maar met schrijven blijf ik lekker eigenwijs. Er zijn mensen die mij haten om wat ik schrijf maar er zijn ook mensen die het wel leuk vinden. En voor die laatste categorie en voor mezelf blijf ik lekker schrijven. Gewoon schrijven om te schrijven, over helemaal niks ;)

Fijne dag!

Reacties

Renate zei…
En ik vind het altijd heerlijk om je blog te lezen!!
Je verwoordt alles zo super goed en ik ben stiekem wel heel jaloers daarop 😊
Liefs van Renate
Anoniem zei…
Vooral doorgaan ������

Populaire posts van deze blog

Haakpatroon drupje (makkie!!)

Wat heb je nodig: - Haakkatoen Catania of Phildar in een hippe kleur                 - Stopnaald/borduurnaald - Haaknaald 2,5mm - vulling voor knuffels - Veiligheidsoogjes 4mm zwart                                                              - Borduurgaren zwart                                                 ...

Tutorial gehaakt broekrandje

Jeetje het is alweer een tijd geleden dat ik een stukje heb geschreven, daarvoor zijn diverse redenen. Eentje daarvan is dat mijn mama enkele weken geleden is opgenomen in het ziekenhuis, waar ze eerst op de IC heeft gelegen en later op de longafdeling. Nog steeds is ze niet thuis en haar vooruitzichten zijn op dit moment zeer slecht. Dat was bekend maar het is en blijft mijn mama, waar ik heel graag voor wil zorgen, net als zij voor mij heeft gedaan en die ik net als vele anderen nog niet kan missen, gelukkig denkt ze er zelf ook zo over, dus mama als je dit leest "blief vechte, ig hot va dig". Er zijn nog een hoop andere redenen, om het kort samen te vatten is mijn leven op dit moment een puinhoop. Maar door positief te blijven probeer ik alle dingen aan te pakken en op te lossen en of dat lukt, dat zien we later wel. Een tutorial maken staat al een hele tijd op mijn bucket list, niet dat ik een bucket list heb, maar toch. Wat jaartjes geleden, we gaan het nu ech...

Toffe Peer

Een paar dagen geleden zag ik ergens een peertje langs flitsen en omdat ik nogal ontzettend hou van kleine projectjes -wegens tijd gebrek- en ik heel graag haak ter ontspanning regelde ik mij het patroontje en ging aan de slag. Wat ik toen nog niet wist was dat die peertjes verslavend zouden zijn! Ik was meteen verliefd! Ik twijfelde nog of ik er niet nog een mondje op zou maken maar besloot dat niet te doen. De labels eraan was iets van mezelf, zodat ik mijn eigen draai aan de peertjes kon geven. Natuurlijk maakte ik er weer wat meer ;) Maarrr... toen kroop er een tweede peertje uit mijn haaknaald en begon de ellende. Toffe peer ging voor problemen zorgen :( Ik plaatste de beide peertjes op een haaksite op facebook en zette erbij "lovely pear heeft er een brusje bij" en dat voorlaatste woord viel niet in goede aarde. Dom van mij natuurlijk want ik wist tot op dat moment niet beter dan dat een brusje een broertje of zusje van een nog niet geboren kindje was. Omd...